Tektura falista nieczęsto kojarzy się przeciętnemu człowiekowi z estetyką. Najczęściej jest bowiem wykorzystywana czysto funkcjonalnie, na przykład do wykonywania pudeł i opakowań trwałych, a niekoniecznie pięknych. Tymczasem istnieje wiele możliwości zastosowania tektury falistej nie tylko funkcjonalnie, ale i estetycznie. W wyniku dobrania odpowiednich składników tektury, może powstać nawet małe dzieło sztuki, które będzie nie tylko trwałe, ale zwracać będzie uwagę swym unikalnym wyglądem. Wszystko zależy od pomysłu, projektu i wykonania.
Tymczasem Polsce w ciągu kilku ostatnich lat pojawiło się mnóstwo wszelkiego rodzaju sieci hipermarketów i dyskontów, gdzie wobec ogromnej liczby oferowanych produktów, rola estetyczna opakowania wyniosła się do poziomu roli ochronnej czy transportowej. Opakowanie, zarówno pojedyncze jak i zbiorcze, pełni często decydującą rolę w procesie wyboru marki towaru przez klienta. Prócz tego pełni coraz częściej rolę informacyjną, powiadamiając klienta o cechach towaru. Jak wiele produktów oferują nam sklepy, tak wiele rodzajów opakowań możemy zobaczyć. Niektóre projekty są bardziej wymagające i potrzebują lepszej jakości wydruku, co często odbierane jest przez klienta jako dowód na solidność producenta.

Jakość nadruku zależy od stosowanej techniki, jakości maszyn drukarskich, jakości podłoża, form i farb i oczywiście od wykonawcy. W tym wypadku najczęściej stosuje się flexograficzną technikę druku, zapewniającą skuteczne pokrycie nadrukiem nierównego podłoża, jakim jest tektura falista. W zależności od potrzeb klienta stosuje się trzy rodzaje nadruku:
- nadruk pól pełnych ( najczęstsza forma zadruku; głównie dla prostych motywów o jednolitej kolorystyce, bez tzw. przejść tonalnych)
- nadruk rastrowy ( dla bardziej skomplikowanej kolorystyki nadruków, polega na nadruku drobnych punktów; im większe punkty, tym ciemniejszy nadruk, bo większe nasycenie farbą)
- nadruk triadowy (drukowanie punktów rastrowych w czterech podstawowych kolorach; odpowiedni dobór wielkości punktów rastrowych w każdym kolorze pozwala na druk nawet zdjęć i pełnokolorowych ilustracji)
Wymagania wobec podłoża i farb drukarskich rosną, w miarę jak rosną wymagania względem jakości wydruku. Nadruk triadowy wymaga na przykład bardzo dobrych papierów (najlepiej powlekanych) które z potrzebują innych farb niż te stosowane podczas druku na papierach wsiąkliwych. We fleksografii kolor nakładany jest na podłoże za pomocą polimerowych matryc nałożonych na wałki maszyny drukującej. Wszystkie farby wodne stosowane do nadruków na tekturze składają się z komponentów, farb monopigmentowych, aby uzyskać odpowiedni kolor, mieszane są w odpowiednich proporcjach.. Paleta barw jaką możemy w ten sposób otrzymać jest nieograniczona. Każdy kolor ma swoją recepturę, według której odbywa się mieszanie farb. Komputer sterujący pracą mieszalni odtwarza zapamiętaną recepturę ze 100% dokładnością przy każdej nowej partii.

Z kolei opakowania kartonowe mają wszystkie te zalety, które pozwalają umieścić je na czele rozwiązań w przemyśle opakowań. Są one bowiem nie tylko ekonomiczne, ale i wytrzymałe, dają ogromne możliwości projektowe i są naprawdę uniwersalne. Ponadto są znane konsumentom, idealne do przekazywania informacji o produkcie i, oczywiście, posiadają przychylność branży jako opakowania przyjazne dla środowiska. Posiadają doskonałe właściwości informacyjne - zamieszczone dane produktu i wiadomości o nim na opakowaniu kartonowym na pewno utrzymają swoją trwałość i zwiększą znacznie atrakcyjność produktu. Inna zaletą opakowań kartonowych jest łatwość składania i przechowywania, a także dowolność kształtów i rozmiarów, zwiększające możliwości przy promocjach sprzedaży. Opakowania kartonowe są doskonałym narzędziem marketingowym - na przykład w promocji produktów luksusowych opakowanie staje się częścią produktu i jego marki spełnia więc ogromną rolę przy jego sprzedaży. Podnosi więc wartość produktu.
Karton daje także ogromne możliwości projektowe. Umożliwiają różnorodność rozwiązań konstrukcyjnych i kompozycyjnych, co pozwala na tworzenie nieograniczonych skomplikowaniem i kolorystką wzorów. Projekt graficzny podnosi wartość produktu. Jedynie opakowania kartonowe zezwalają na użycie metalizowanego pokrycia kartonu, stwarzającego wzór holograficzny. Różne rodzaje wykończenia i malowania opakowania (farby emulsyjne i lakiery) zwieńczyć mogą dobre rozwiązania graficzne. Można także wykonywać wytłoczenia wyróżniające markę produktu lub znak firmowy.
Opakowania kartonowe są opakowaniami bezpiecznymi. Oferują gładkie ścianki oraz doskonałą wytrzymałość na ściskanie - w ten sposób bez szwanku przechodzą przez cały proces produkcyjny, aż do znalezienia się na sali sprzedaży. Zabezpieczają produkt przed uszkodzeniami, stłuczeniami, złamaniami czy kurczeniem się, chronią przed utratą jakości i zanieczyszczeniami.
Opakowania kartonowe są ekonomicznie efektywne. Stanowią niewielki odsetek całkowitej wartości produktu (0.1% dla leków, 3.6% dla środków czyszczących w proszku). Wykorzystują surowce tanie (nieograniczona dostępność do włókna pierwotnego oraz ścieru drzewnego ponownie wprowadzonego do obiegu). Niskie koszty produkcji dodatkowo podnoszą efektywność ekonomiczną opakowań kartonowych - np.: ilość energii wymaganej do wytworzenia 500gm kartonu to połowa ilości potrzebnej do wytworzenia pojemnika z blachy stalowej i pokrywy i jedna trzecia ilości potrzebnej do wyprodukowania butelki PET. Karton można zadrukować obustronnie, a także wykonać wytłoczenia bez konieczności zmiany narzędzi, co obniża całkowite koszty produkcji.
Karton stanowi także ekologiczny surowiec , z co najmniej trzech względów:

1. Surowce naturalne
Opakowania kartonowe formują symbiozę optymalnego wykorzystania surowców naturalnych, ich ekologiczną produkcję jak i późniejsze przetworzenie i ponowne wykorzystanie.
Karton jest materiałem produkowanym z surowców o dużej wytrzymałości i małej ingerencji w środowisko naturalne. Zawiera on włókna podstawowe (ścier drzewny) lub włókna wtórne, odzyskanych z makulatury lub wymieszanych z włóknami podstawowymi. Włókna te są uzupełniającymi się, ekologicznymi surowcami naturalnymi.
Włókna podstawowe kartonu to drewno, głównie z drzew iglastych, brzozy lub eukaliptusa. Drewno jest jedynym naturalnym, odnawialnym materiałem do wyrobu kartonu w Europie. Ścier drzewny uzyskiwany jest z trzebienia pni drzew z lasów, które są pod nadzorem. Odpowiednie zarządzanie lasami pozwoliło na uzyskanie z nich dwukrotnie więcej materiału w przeciągu wieku. Sposób pozyskiwania materiału nie jest jednak groźny dla przyrody, chroni florę i faunę lasu, zapewnia bioróżnorodność. Wykorzystanie drewna jako surowca pomaga także zwalczać tak zwany "efekt cieplarniany", ponieważ pochłania ono olbrzymie ilości dwutlenku węgla.
Włókna wtórne odzyskiwane są z makulatury i są często wykorzystywane przy produkcji opakowań kartonowych. Włókna te różnią się od włókien podstawowych pod względem ekonomicznym i środowiskowym. Może być to uwarunkowane np.: odległością od lasów lub obszarów o dużym zaludnieniu, gdzie uzysk makulatury jest duży. Włókna wtórne są także krótsze i słabsze. Aby proces odzyskiwania był ekonomiczny i przyjazny dla środowiska, konieczna jest ciągła dostawa włókna podstawowego podczas cyklu produkcyjnego

2. Produkcja
Zgodnie ze światowymi trendami, produkcja kartonu nieustannie dąży do zmniejszenia swej uciążliwości dla środowiska. Jest to osiągane min. przez ograniczanie zużycia wody (stosowanie systemów z zamkniętym obiegiem wodnym). W ten sposób zużycie wody przy produkcji papieru i tektury ograniczono z 167 l na kg 1950 roku do około 15 l na kg w 1997 roku. Inną inicjatywną jest ograniczanie produkcji substancji szkodliwych wydzielanych do atmosfery i do wody za pomocą stosowania systemów ECF lub TCF (procesy nie zawierające chloru, wykorzystywane w produkcji ścieru drzewnego). Także emisja zanieczyszczeń takich jak AOX, SOX oraz NOX jest dużo niższa niż wartości graniczne ustalone na poziomie narodowym lub europejskim. Wzrosła także ilość inwestycji w elektrowniach, przeznaczonych na izolowane instalacji, które spalają produkty uboczne.

3. Regeneracja i ponowne wprowadzanie do produkcji (recykling)
Kontynent europejski charakteryzuje się tym, iż posiada sieć zakładów, w których zużyte opakowania kartonowe doprowadza się do stanu ponownej używalności kartonu. W ten sposób tworzy się zamknięty cykl produkcji i reprodukcji, z którego niewiele przedostaje się do środowiska, czyli na zewnątrz. Najpierw specjalne służby zbierają z domostw i miejsc zużycia opakowań cały materiał papierowy, następnie zostaje przekazany on do odzysku. Nie zawsze odzyskanie jest możliwe, czasem nie jest opłacalne - w takich przypadkach karton wykorzystywany jest jako źródło energii (np.: w elektrowniach, zastępując olej lub paliwo; taki materiał wydziela do atmosfery tylko taką ilość dwutlenku węgla, jaką niedawno pochłonęły drzewa, toteż jest nieporównywalnie mniej szkodliwy.
Przepisy ustalone przez Europejską Wytyczną zezwala także regenerację organiczną, czyli kompostowanie tektury, ponieważ jest uważany za materiał ulegający biodegradacji.